پروتئین ها عناصر سازنده بدن هستند و هر سلول زنده برای اهداف ساختاری و کاربردی به آن احتیاج دارد. پروتئین ها زنجیره های طولانی از اسیدهای آمینه هستند که مانند مهره های یک رشته به هم متصل شده و سپس به شکل های پیچیده جمع می شوند. 9 اسید آمینه ضروری وجود دارد که باید از طریق رژیم غذایی دریافت کنید و 12 اسید غیر ضروری هستند که بدن می تواند از مولکول های آلی دیگر تولید کند.
کیفیت منبع دریافتی پروتئین به مشخصات اسید آمینه آن بستگی دارد. بهترین منابع پروتئینی در رژیم غذایی حاوی کلیه آمینو اسیدهای ضروری در نسبت مناسب هستند که از این نظر با توجه به اینکه بافت های عضلانی حیوانات بسیار شبیه به انسان است، پروتئین های حیوانی از پروتئین های گیاهی بهتر می باشند.
افرادی که فعالیت جسمی زیادی دارند و یا ورزشکار هستند و همچنین افراد مسن باید از مصرف پروتئین بیشتری بهره مند شوند.
برخی معتقدند که دریافت زیاد پروتئین می تواند در پوکی استخوان نقش داشته باشد، دلیل علمی این است که پروتئین بار اسیدی بدن را افزایش می دهد که باعث می شود بدن کلسیم را از استخوان ها خارج کند تا اسید خنثی شود اما در حقیقت این اثر در طولانی مدت ادامه ندارد.
مطالعات طولانی مدت از این نظریه حمایت نمی کنند و طی بک مطالعه صورت گرفته، ثابت شد که جایگزینی کربوهیدرات ها با گوشت بر دفع کلسیم تاثیری نداشته و برخی از هورمون های شناخته شده برای تقویت سلامت استخوان را بهبود بخشیده است و در واقع افزایش دریافت پروتئین به استخوان ها آسیب نمی رساند، شواهد نشان می دهد که مصرف پروتئین بیشتر باعث بهبود سلامت استخوان می شود.
پروتئین حتی قادر است تراکم استخوان شما را بهبود بخشیده و خطر شکستگی را کاهش دهد.
کلیه ها از اندام های مهم و قابل توجهی بدن هستند که ترکیبات زائد، مواد مغذی و مایعات اضافی را از جریان خون فیلتر می کنند و ادرار تولید می کنند.
از نظر برخی، کلیه ها برای پاکسازی متابولیت های پروتئین از بدن باید سخت کار کنند که منجر به افزایش فشار در کلیه ها می شود و اضافه کردن پروتئین بیشتر به رژیم غذایی میزان کار آنها را افزایش می دهد، اما این افزایش در مقایسه با کار سخت کلیه ها کاملاً ناچیز است زیرا حدود 20٪ از خون قلب از طریق بدن پمپ شده و به کلیه ها می رود. در یک بزرگسال ، کلیه ها ممکن است هر روز حدود 180 لیترخون فیلتر کنند.
مصرف زیاد پروتئین ممکن است در افراد مبتلا به بیماری کلیوی آسیب رسان باشد ، اما این امر در مورد افرادی که کلیه سالم دارند، صدق نمی کند .
دو عامل اصلی خطر برای نارسایی کلیه فشار خون بالا و دیابت است که مصرف بیشتر پروتئین مانع از افزایش این دو عامل خطرناک می شود. در نتیجه، هیچ مدرکی وجود ندارد که دریافت زیاد پروتئین به عملکرد کلیه در افرادی که بیماری کلیوی ندارند آسیب برساند.
توده عضلانی: مقدار کافی پروتئین بر روی توده عضلانی تأثیر مثبتی دارد و برای جلوگیری از دست دادن عضله در رژیم غذایی با کالری محدود بسیار حائز اهمیت است.
مصرف انرژی: مطالعات نشان می دهد پروتئین بیش از هر ماده مغذی دیگر باعث افزایش مصرف انرژی می شود .
سیری: پروتئین مدت بیشتری شما را سیر نگه می دارد. افزایش مصرف پروتئین می تواند منجر به کاهش کالری دریافتی و کاهش وزن شود.
خطر کمتری برای چاقی: جایگزینی پروتئین با کربوهیدرات و چربی شما را در برابر چاقی محافظت خواهد کرد. به طور کلی ، مصرف پروتئین بیشتر برای سلامتی شما ، به ویژه برای حفظ توده عضلانی و کاهش وزن مفید است.
اما به یاد داشته باشید که حتی اگر مصرف نسبتاً زیاد پروتئین سالم و بی خطر باشد، خوردن مقادیر زیادی پروتئین غیرطبیعی است و ممکن است آسیب رسان باشد. اما افراد با فعالیت بالای بدنی ، به ویژه ورزشکاران قدرتی یا بدنسازان ، به پروتئین بیشتری نسبت به افراد کم تحرک نیاز دارند.
حرف آخر
هیچ مدرکی وجود ندارد که ثابت کند مصرف پروتئین در مقادیر زیاد باعث آسیب به افراد سالم می شود. برعکس، شواهد زیادی فواید آن را نشان می دهد. با این وجود اگر به بیماری کلیوی مبتلا هستید، باید به توصیه های پزشک عمل کرده و مصرف پروتئین خود را محدود کنید، اما برای اکثر مردم ، هیچ دلیلی برای نگرانی در مورد تعداد دقیق مصرف پروتئین در رژیم شما وجود ندارد و اگر شما یک رژیم غذایی متعادل را دنبال می کنید که حاوی مقدار زیادی گوشت ، ماهی، لبنیات یا غذاهای گیاهی با پروتئین بالا باشد ، مصرف پروتئین شما باید در یک حد امن و سالم است.
سبد خرید شما خالی است
نهایی کردن سفارش